Polenta

Nazwa polenty - narodowej włoskiej potrawy - pochodzi z łaciny, z której rozwinął się współczesny język włoski. Początkowo przygotowywano polentę z wody i mąki kasztanowej; obecnie zazwyczaj używa się mąki lub kaszki kukurydzianej.
Podstawowa receptura na polentę nie jest trudna: do osolonej wody powoli wsypujemy kaszkę lub mąkę kukurydzianą i wciąż mieszając gotujemy co najmniej 30 minut. Danie jest gotowe, gdy zaczyna odrywać się od dna garnka. Problem w tym, że mieszanie wciąż gęstniejącej papki wymaga sporo siły.

Gotową polentę wykładamy na zwilżoną wodą drewnianą deskę, wyrównujemy boki i wierzch. Można ją jeść na gorąco, ale też można poczekać, aż wystygnie i całkowicie stężeje. Wtedy można ją jeść na naprawdę bardzo wiele sposobów. Niektórzy jedzą polentę ze słoniną i serem, inni z grzybami, masłem, śmietaną lub różnymi sosami mięsnymi albo rybnymi. Mi polenta smakuje najbardziej odsmażana. Przepis na drugiej stronie---->

dodane na fotoforum:

aguta11 2011-10-04

kurcze nigdy jeszcze nie jadłam polenty...wyglada zachęcająco..

gotujmy 2011-10-04

Ciekawy przepis .....

bonga 2011-10-04

Właśnie takie proste jedzenie było bardzo popularne na przedwojennym wschodzie Polski- dzisiejsza Ukraina. W Kotlinie Kłodzkiej zamieszkują wysiedleni stamtąd Polacy, stąd znam troszkę potrawy wschodu. Chyba najbardziej popularna była ze skwarkami, do tego samodzielnie robiony twarożek tłusty i żółty, jak swojska śmietana:))