po magicznym lesie napotkać można tajemniczą postać... której nie widać, na pierwszy rzut oka... na ogół przechodzimy obok nie zauważając niczego niezwykłego... a jednak... zanurza się w chłodnej magii lasu... jego soczystej zieleni którą... muska delikatnością... być jak rosa... budzić porankiem... magicznym czarem nawilża by żyć...
zuela 2010-01-10
... nazywają ją życiem... bo budzi porankiem... ciepłym pocałunkiem słońca...
... nazywają ją tęsknotą... bo w srebrnych kroplach rosy nadzieję zamyka...
... nazywają ją marzeniem... bo otwiera oczy na pocałunki słońca... bo pryska w twarz rosą nadziei...
... nazywają ją śmiercią... bo kładzie chłodną dłoń na czole... bo ból odbiera... i strach... i nadzieję...
zuela 2010-01-10
Trwa... a przecież wtedy bardziej boli...
alaska1 2010-01-10
śliczna fotka