(7)
Budowano tak, jak buduje się najświętsze pomniki. Wcześnie otoczyła go legenda. Już w pierwszych latach zyskał rangę sceny narodowej i wyznaczył kierunki rozwoju całego polskiego teatru współczesnego. Gmach na placu Św. Ducha wpisał się w topografię magicznego Krakowa.
Można żyć w cieniu własnej legendy, próbować jej sprostać, buntować się przeciw niej. Najtrudniej budować na jej fundamencie autentyczną, dotykającą współczesnego widza sztukę. Warto się przekonać, czy to w ogóle jest możliwe. Dlatego nie da się zrozumieć polskiej kultury, jeśli się nic nie wie o Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Nie można powiedzieć, że się poznało Kraków, jeśli się nie było w gmachu przy placu Św. Ducha.
Budynek teatru wzniesiono w latach 1891-93. Jest on utrzymany w stylu eklektycznym z przewagą neobaroku (częstym w tym okresie w państwie habsburskim). Tę nową scenę narodową w Krakowie dla zespołu występującego przy ul. Jagiellońskiej zaprojektował Jan Zawiejski. Teatr powstał na miejscu wyburzonego w 1892 kościoła Ducha Świętego. Był to pierwszy budynek w Krakowie, który posiadał oświetlenie elektryczne.
https://www.youtube.com/watch?v=Pmhxxp6mEc4&feature=player_embedded
dodane na fotoforum:
