>>>Twórczość poety cechowała renesansowa różnorodność i to zarówno w zakresie formy, jak i treści. Tradycyjnie jego działalność literacka dzieli się na dwa okresy: dworski i czarnoleski. W okresie dworskim Kochanowski uprawiał epikę (Zuzanna, Szachy), pisał wiersze okolicznościowe, a także fraszki i pieśni. W tym czasie powstał też dokonany przez poetę przekład biblijnych psalmów (Psałterz Dawidów) oraz tragedia renesansowa „Odprawa posłów greckich”. W Czarnolesie poeta w dalszym ciągu tworzył pieśni (np. Pieśń świętojańska o sobótce), ukończył pracę nad Psałterzem. Ostatnim, najwybitniejszym cyklem poetyckim Kochanowskiego są „Treny”. Jan Kochanowski był wybitnym poetą, na miarę europejską. Położył ogromne zasługi dla rozwoju literatury i języka polskiego. Posługiwał się nowoczesnym językiem poetyckim, ugruntował wiersz sylabiczny, wprowadził nawet formy wersyfikacyjne (wiersz sylabotoniczny). Jego utwory cechowało bogactwo tematyczne: ukazanie wewnętrznych przeżyć człowieka, zainteresowanie życiem codziennym i polityką. Poezja Kochanowskiego ściśle przywiązana z tradycjami antycznymi (gł. twórczością Horacego), głęboko osadzona była także w kulturze renesansowej europejskiego humanizmu. Jako największy polski i słowiański poeta tego czasu nazwany został Kochanowski „ojcem poezji polskiej”.
dodane na fotoforum: