(0)
>>>Kochanowski nie poświęcał utworów własnej sławie, ale po to, by przekazać pewne prawdy uniwersalne i przysłużyć się np. państwu, pokazać wady i to co jest złe (np. Odprawa posłów greckich). Wierzy jednak w trwałość i moc poezji, odczuwa dumę, że jest artystą („Nie umrę ani mię czarnymi/Styks niewesoła zamknie odnogami swymi”).Miejsce polszczyzny i łaciny w kulturze renesansu: Po pierwsze w epoce renesansu łacina przestała być tak popularna jak w epoce średniowiecza. Dzięki wynalezieniu druku i reformacji coraz bardziej popularne stawały się języki narodowe, a łacina przestała być językiem uniwersalnym. Twórcy renesansowi tworzyli przeważnie w językach ojczystych. W okresie renesansu wykrystalizował się ostatecznie jednolity, ogólnopolski język literacki, wolny od cech gwarowych czy lokalnych. Nastąpiło ustalenie postaci fonetycznej, słownikowej i fleksyjnej języka polskiego, a tym samym ujednolicenie systemu gramatycznego. U poszczególnych pisarzy widać troskę o poprawność i piękno języka, a zatem o jego kulturę, przy czym można już stwierdzić wyraźne różnice w ich stylu, wyrażające się głównie stosunkiem do języka potocznego i do wyrazów oraz form dawniejszych.
dodane na fotoforum:
