Zmazuję szarość z kamienia
Z granitu odgarniam mgłę
Ale tu nic się nie zmienia
Pamiętam wciąż tamtą łzę
Odgarniam włosy wierzbowe
Odsuwam bluszczu warkocze
I oczy porcelanowe
Znów przejdą przez moje noce
Płomienie są chybotliwe
Zimne i ostre jak nóż
Co żywe było-nieżywe
A więc to już...
dodane na fotoforum:
wildbird 2008-10-03
może to dobrze Ewo że nic sie nie zmienia?......
jairena 2008-10-03
Ewo! Sztuką jest wielką ze smutku poezję uczynić! Ale jeszcze większą sztuką jest - poezją życie przybliżyć! Dlatego stałaś się moją ulubioną Poezją:), której się kłaniam i pozdrawiam:)
agraf 2008-10-04
A mnie się nasunęła na myśl nowa płyta - Metallica - "Death Magnetic" - słychasz, słuchałaś, będziesz słuchać? He, he, wybacz...
Posłuchaj - (ale sama i głośno).
Zdrówka;-)
rosa2 2008-10-04
Chyba każdy będąc w takim miejscu czuje uczucie zima w sercu i smak łez dławiących gardło...Lecz nie każdy potrafi to ubrać w słowa jak Ty...