Serce od krzyży mam ciężkie
Czoło schylone od lęku
Pustką zatrwożone ręce
Oczy krzyczące po ciemku
I taka jestem niepiękna
Pod ciężkim upadam słowem
Co tnie po golgocie serca
Co ciszą katuje głowę
I taka jestem tchórzliwa
Kiedy się garnę do mroku
I taka nie- prawdziwa
Gdy myślę że pustka to spokój
dodane na fotoforum:
perelka1 2008-11-23
Sliczne:):(
dryjada 2008-11-23
W początkach twórczości pewnej poetki, płakałam ze wzruszenia czytając jej "Ucieczkę". Dzisiaj płaczę czytając....(tamta poetką po wielu, wielu latach została noblistką)POZDRAWIAM. Dziękuję!
jairena 2008-11-23
A ja Ci Ewo - najserdeczniej dziekuję, za wiersz z dedykacją dla mnie:) ( że tak sobie odważnie zaanektuję te słowa o mnie, do mnie i na mnie napisane) :))) I także zapewniam Ciebie, iż to nie żart, lecz z tych wszystkich prawd objawionych i jeszcze nie- ta jest najprawdziwsza:) Mnie zasypało , zawiało, obieliło, a po tym wierszu - szczerze ociepliło:) Kłaniam się Tej, co już wie, że człek to dziwne zwierze jest:)))
Ps. dziwne- czyt. : na ten czas i miejsce wielce intrygujące:)))
halinag 2008-11-23
Piękne słowa wyrażone w wierszu takie ludzkie ,takie prawdziwe
Jesteś duszą poetycką Elu..
Nie jeden może sobie dopasować te słowa do siebie
serdecznie pozdrawiam w śnieżną niedzielę
klapsik5 2008-11-24
Niesamowite, co natura potrafi stworzyć, Twoje słowa też nie mniej ciekawe. Cieplutkie pozdrowienia :-)))
rosa2 2008-11-25
Twój wiersz skojarzył mi się ze słowami piosenki:'A my tak łatwo palni...">Bo tak naprawdę ,najszybciej mozna zranić tego człowieka ,który jest wrażliwy i bardzo czuły na otaczający świat...
wildbird 2008-11-25
klimat smutny...ale wiersz piękny bardzo...a zdjęcie niesamowite Ewo ))