"W mroku jest tyle światła"

"PROSTO Z ŻYCIA"
Zasłonięte słońce kwiatem
porównaj z wyciszonym sercem:
przyćmione słońce, choć jeszcze świeci.
serducho bije, choć ciepłotę traci.
Słońce grzeje, serce stygnie,
ale życia nie prześcignie.
Nadal biegną dni, tygodnie i miesiące...
pamiętny luty się oddala, na zawsze
tkwi w zacisznej śpiączce.
Może kiedyś sie obudzi
i wzruszenie w Tobie wzbudzi.
Czasami może być już za późno,
spóźnisz się i okaże, że próżno.
Radość ze smutkiem idą w parze,
jak narodzenie ze śmiercią,
jak pocałunek pierwszy i kolejny w darze.
Słońce wschodzi, miłość rodzi,
gdy zachodzi, iskrę codzienności płodzi.
W końcu słonko zasypia w blasku księżyca
i pozostaje tylko przyzwyczajenie,
z ciężarem litości, grzeczności i ukojenie.
W efekcie spyta: prawda to, czy urojenie???

autor anonimowy

https://www.youtube.com/watch?v=bDK4wuzgQr8