Dziewczynka z zapałkami siedziała na skraju nicości,zziębniętymi do bólu rękami żebrała o promyk miłości.Gasła zapałka nadziei ostatnia,puste serce cicho zamarzało,szron w duszy nie topniał zimno tak strasznie bolało.Wyłonił się samotnik z mroku,serce swe niosąc na dłoni,zagubiony w życia potoku bez wiary, że marzenia dogoni.Trzymając ostatni grosz w garści po gasnący płomień się pochylił,z duszą śniącą o miłości,resztkami ciepła serce uchylił.Z dwóch gasnących zapałek płomyk miłości wykrzesał,zgasił smutku niedopałek, płaczące zmysły uczesał.Nauczył jak żar utrzymać,kochać za nic a dać wiele,czas pocałunkiem zatrzymać,złączyć serca w jednym ciele.Teraz dziewczynka ma ognisko,przy nim ogrzała swe serce,kocha samotnika niebiańsko,oddała siebie i zmarznięte swe ręce.
https://www.youtube.com/watch?v=pGuDsL9829Q