do smutnych...

Wyobraź sobie, że życie jest grą, podczas której żonglujesz pięcioma piłeczkami. Są to: praca, rodzina, zdrowie, przyjaciele i uczciwość. Przez cały czas starasz się utrzymać je wszystkie w powietrzu. Nagle pewnego dnia dochodzisz do wniosku, że praca to piłka z gumy. Nawet jeżeli ją upuścisz, odbije się i wróci. Pozostałe cztery - rodzina, zdrowie, przyjaciele i uczciwość - zostały wykonane ze szkła. Gdy któraś z nich upadnie, nieodwracalnie porysuje się, pęknie lub, co gorsza, może się nawet rozbić.
Dopiero gdy człowiek zrozumie naukę płynącą z opowiastki o pięciu piłeczkach, może zacząć pracować nad zachowaniem w życiu niezbędnej równowagi.........................................
Bywają dni, kiedy idzie gorzej,
bywają dni, kiedy już nie możesz.
Bywają dni, kiedy sił brakuje,
bywają dni, kiedy w sercu kłuje.
Bywają dni te niebywałe,
bywają dni te doskonałe.
Te, w których uśmiech nie schodzi z twarzy,
i te, w których znowu zaczynasz marzyć.
I właśnie wtedy marzenia spełnić się mogą,
wystarczy iść optymizmu drogą,
ale i ta droga ma gdzieś swój kres,
i później znowu smutno jest.
I samo nasuwa się pytanie,
jak długo jeszcze tak zostanie?
Niedługo, bo i to się gdzieś kończy.
A trzeba pamiętać,
że uśmiechu i smutku nic nie rozłączy.
Więc nawet jeśli smutek Cię opanuje,
to tam gdzieś niedaleko uśmiech oczekuje,
By zajść w odpowiednim momencie drogę,
i nadać życiu osłodę