Noc Walpurgii (Valborgsmässoafton)

Noc Walpurgii (Valborgsmässoafton)
z artykułu K. Zietek
(...)Nazwa obchodów pochodzi od imienia św. Walpurgii, angielskiej zakonnicy z Devonshire, która pomagała św. Bonifacemu w nawracaniu Niemiec na chrześcijaństwo i zginęła tam w 779 r. Dzień 1 maja, w którym została wyniesiona na ołtarze, ustanowiono jej świętem.(...)W dzień ten przypada bowiem jedno z najważniejszych świąt pogańskich – celtyckie święto Beltaine.(...)Tej nocy rozpalano wielkie ogniska, szczególnie na wzgórzach i wzniesieniach, aby przepędzić złe moce, duchy i czarownice. Ogień – mający niewyobrażalną moc jeden z czterech żywiołów – to znak rozpoznawczy tej nocy. Dookoła ognia tańczono, skakano przez niego, bądź też pomiędzy dwoma ogniskami prze­prowadzano bydło, co miało uchronić je przed chorobami i zapewnić płodność.(...)Dziś Noc Walpurgii bardziej symbolizuje powitanie wiosny. Pogańskie tradycje i obrzędy splotły się z tęsknotą Szwedów za latem i pragnieniem pożegnania zimnych, krótkich dni, co Szwedzi chętnie świętują, gromadząc się licznie na placach w centrum miasta, w miejskich parkach czy na wzgórzach. Rozpalają ogniska, piją i śpiewają zawsze te same piosenki, zwiastujące koniec zimy i nadejście wiosny.(...)Pamiętajmy też, że dzień ten jest w Szwecji jednocześnie świętem studentów. 30 kwietnia kończący szkołę średnią zakładają białe czapki z daszkiem, na którym widnieje znaczek z lirą – symbol ukończenia szkoły i wejścia w dorosłe życie – i gromadnie ruszają w miasto."
źródło: https://szwecja.net/

dodane na fotoforum:

• Oto foto