(1)
Zamek w Kownie – ruiny zamku zbudowanego w 2 poł. XIV wieku i rozbudowanego w wieku XVI, usytuowanego u ujścia rzeki Wilii do Niemna.
Pierwszy murowany zamek wzniesiono w połowie XIV wieku jako jedną z kilku warowni litewskich, chroniących Wilno i Troki od zachodu przed Krzyżakami. Zbudowano go w niezasiedlonym wcześniej miejscu jako bezwieżowy nieregularny czworobok podwójnych kamiennych murów z dwiema bramami. W marcu 1362 roku zamek został oblężony przez Krzyżaków i całkowicie zniszczony w trakcie trzytygodniowego oblężenia. Po odejściu Krzyżaków, Litwini nie odbudowali go, wznosząc jedynie na jego miejscu około 1376 roku fortyfikacje.
W 1383 roku Krzyżacy znowu zdobyli warownię i po jej zniszczeniu przystąpili w latach 90. XIV wieku do prac budowlanych i w miejscu wcześniejszego zamku litewskiego zbudowali nową krzyżacką warownię, której ruiny zachowane są do dziś. W 1391 zamek w Kownie był miejsce zbornym podczas najazdu Krzyżaków na Litwę, a w 1396 roku w jego murach wielki mistrz krzyżacki podpisał z Witoldem zawieszenie broni, po którym podpisano Pokój na wyspie Salin w 1398 r., na mocy którego Kowno stało się miastem nadgranicznym pomiędzy Litwą i Krzyżakami. W 1404 roku w zamku odbył się zjazd Witolda z wielkim mistrzem krzyżackim, na którym Żmudzini złożyli hołd wielkiemu mistrzowi. W dniu 6 stycznia 1408 roku na zamku odbył się kolejny zjazd, na którym stawił się wielki mistrz Ulrich von Jungingen, mistrz inflancki i król Władysław Jagiełło oraz będący między nimi rozjemcą Witold. Niedaleko zamku na początku XV wieku zaczęła rozwijać się osada, która w 1408 otrzymała prawa miejskie. W 1409 roku na zamku w obecności niemieckich mieszczan, Witold przyjął posłów ze Żmudzi, na której trwało właśnie antykrzyżackie powstanie. Król Władysław Jagiełło ponownie przebywał na zamku 26 kwietnia 1411 roku. W 1413 roku król Władysław Jagiełło przyjął na zamku w Kownie posła cesarza Zygmunta Luksemburskiego, Benedykta Makr von Fluch. Ponownie król Jagiełło przebywał w Kownie 22 października 1418 roku. W związku z zarazą w Krakowie, zimę 1464 roku król Kazimierz wraz z dworem spędził w Kownie.
W XVI wieku zamek wzmocniono, dobudowując od strony południowo-wschodniej basteję. W 1601 roku w zamku mieścił się sąd i archiwum. W 1611 roku część zamku zniszczyła powódź. W 1655 roku zamek i miasto spłonęły. Do XVIII wieku zamek wykorzystywano nadal jako więzienie, a po III rozbiorze Polski w 1795 Rosjanie pozwolili na budowę na jego terenie domów.
dodane na fotoforum:
