...w TaKĄ cIsZe...

Światło tężeje nagle w roztajały bursztyn,

Wysłannik już tu przybył, szmerem skrzydeł
prószy

w ciszę swego zjawienia,

w spojrzenia promienność.

Ogień płonie, nie spala.



— Żarliwie płoń ze mną

bo wzywam cię milczeniem

wpatrzeniem skupionym,

byś w ból wkroczył ochoczo

i z czołem wzniesionym;

byś Los przyjął

i w noc zanurzył

i w płomień.