Licheń-Golgota.

W centralnej części Sanktuarium wznosi się, wysoka na 25 m, kamienna góra.
To, wybudowane z betonu i kamieni wzniesienie, to Golgota, mająca labirynt przejść, grot, kapliczek, figur i płaskorzeźb. Nad całością góruje krzyż oraz postaci Matki Bożej i św. Jana.

Góra powstała jako dzieło pokuty i przebłagania. Jej autorem jest ks. Eugeniusz Makulski. Jak sam opowiada: „Golgota jest wynagrodzeniem Panu Jezusowi za świętokradztwo dokonane przez Bertę Bauer i za świętokradztwo dokonane polskimi rękoma w czasach, kiedy wyrzucano krzyże ze szkół, urzędów wojska, a nawet szpitali”. Budowa rozpoczęła się w 1976 r. Duchowny musiał pokonać wiele trudności. Miał problemy ze zdobyciem materiałów budowlanych, do tego doszły jeszcze interwencje władz, które nie chciały zalegalizować budowy.
A jednak udało się. Kopalnia węgla brunatnego podarowała ogromne głazy. Całość uzupełniają małe górskie kamienie, bryły kolorowego szkła hutniczego oraz kamyczki z Ziemi Świętej. Ale Golgota to nie tylko kamienie. Masywną bryłę okalają krzewy, pnącza. Co kawałek umieszczono stacje Drogi Krzyżowej i rzeźby nawiązujące do treści biblijnych. Golgota to ludowe przedstawienie drogi krzyżowej Chrystusa. Mijając groty Ogrójca, Zdrady, Sądu, Nawrócenia Marii Magdaleny, Grotę Zaparcia się Piotra, nawiązujemy do Męki Chrystusa opisanej w Ewangelii. Schodząc z góry wchodzimy do Groty Kryształowej, gdzie jest grób Pana Jezusa, następnie Grota Wniebowzięcia Matki Bożej, a dalej scena Zmartwychwstania. Są też "schody pokutne", które trzeba przebyć na kolanach.

Kamienna góra to nie wyzwanie dla miłośników górskich wspinaczek czy krytyków sztuki. Nie należy oceniać jej pod względem artystycznej spójności. Powstała po to, by przekazać prawdę o grzechu, odkupieniu, o zdradzie i miłości.