W XII wieku, a być może nawet wcześniej, na stoku starobielskiego wzniesienia powstało obronne grodzisko typu pierścieniowego z wałem ziemnym, fosą i palisadą. Była to osada obronna o charakterze produkcyjnym, dowodzą tego badania archeologiczne przeprowadzone w latach 30 i 70 XX w, w których odkryto chaty mieszkalne, zabudowania gospodarcze, majdan, studnie i dymarki. Znaleziska te wskazują, że osadę zamieszkiwali rolnicy rzemieślnicy - hutnicy rudy darniowej, kowale, cieśle i prządki. Obszar grodziska ma kształt kolisty o średnicy 200m i powierzchni ok 3.2 ha. W średniowieczu osadę otaczały podwójne wały ziemskie rozdzielone fosą o szerokości 10 m i głębokości 5 m. Grodzisko funkcjonowało do końca XIV wieku, kiedy to zostało zniszczone przez pożar.
W okresie wojny trzydziestoletniej, w latach 1618-48 przez Bielsko maszerowały różne oddziały wojska, a Szwedzi byli tu co najmniej trzy razy (1642,1645, 1646). Prawdopodobnie średniowieczne grodzisko w Starym Bielsku wykorzystali jako miejsce obozowiska, skoro miejscowa ludność nazywa je „wałem szwedzkim". Legenda podaje, że król Szwecji Karol Gustaw schronił się w kościele św. Stanisława, po czym uciekł bocznymi drzwiami, zamykając je na klucz. Uda się je otworzyć dopiero wówczas, gdy zapanuje pokój i pomyślność. Fakty historyczne jednak nie potwierdziły obecności monarchy, ponieważ jego śmierć miała miejsce w 1632 roku.
dodane na fotoforum:
jawiatr 2009-11-08
przepiękny widok:)
andree 2009-11-18
Zazdroszczę Ci tych widoków i adrenaliny jaka towarzyszy podczas wykonywania takich zdjęć.Pozdrawiam:-))