Kapliczka słupowa
przy Kościele Św. Jadwigi
Złotoryja, Klasztorna
Kapliczka (łac. capella) pochodzi od słowa (łac. cappa) – płaszcz i pierwotnie określała miejsce, w którym przechowywano sławetny płaszcz św. Marcina z Tours, stanowiący tarczę ochronną królów francuskich w czasie wojen.
Najstarsze kapliczki, o których wspominają źródła pochodzą z XV w. Najwcześniejsze formy kapliczek to właśnie kapliczki słupowe, stawiane zwykle na cmentarzach, rozstajach dróg w charakterze średniowiecznych „latarni umarłych”. Kapliczki wyznaczały przestrzeń bezpieczną dla człowieka, chroniły przed złymi mocami, pokutującymi duszami, chroniły przed zarazą, prowadziły podróżnych.
Kapliczka słupowa w Złotoryi jest to unikalny zabytek o dużej wartości artystycznej. Jest bardzo cenna ponieważ to jedna z najstarszych kapliczek słupowych na naszym terenie. Przetrwała do naszych czasów dzięki temu, że wykonano ją z piaskowca a nie z drewna jak większość obiektów z tamtych czasów.
Kapliczka słupowa od 1891 do ok. 1913 r. znajdowała się w pobliżu Bramy Legnickiej (pl. Matejki). Później przeniesiona została za kościół, przy ul. Legnickiej. W czasie ostatniej renowacji w l. 1998 – 1999, ze względów bezpieczeństwa znalazła swoje miejsce na dziedzińcu kościelnym
Kapliczka słupowa wykonana została przez nieznanego śląskiego artystę i pochodzi z końca XV w.
Kapliczka swoim wyglądem zbliżona jest do latarni a jej podstawę stanowi słup. Górna część słupa jest grubsza od całości i przypomina budowlę (kościół) z niszami. Dolna część to czworoboczny słup. Każda ze ścian słupa otoczona jest wąskimi kolumnami.
dodane na fotoforum: