(0)
Początkiem działań zmierzających do „zdobycia" miasta była rozpoczęta w połowie lutego operacja Sonnenewnde, zwana także Bitwą o Stargard. Następnie na początku marca wojska I wojska I Frontu Białoruskiego przystąpiły do ostatecznej bitwy. Wojskowe dowództwo Stargardu 5. marca o świcie poddało miasto uciekając na zachód.
Należy sobie odpowiedzieć na pytanie o przynależność Pomorza do którejś z państwowości. Zaraz po wojnie władze Polski próbowały odnaleźć „polskość" Pomorza Zachodniego na każdym kroku. Podkreślano, że w XII wieku ziemie te były częścią Macierzy. Jednak później były one głównie w kręgu kultury niemieckiej, następnie także i Państwa Niemieckiego. Wobec takiej sytuacji trudno tu mówić o wyzwoleniu. Przy całej nieporównywalności: czy wkroczenie wojsk Układu Warszawskiego w 1968 do Czechosłowacji było wyzwoleniem? Tu, w Stargardzie, tu na „Ziemiach Odzyskanych" mamy podobną sytuację.
Niemniej zdobycie (wyzwolenie, przejęcie, przekazanie, zajęcie) wywołało serię kolejnych wydarzeń, z czego z niektórymi nie rozliczyliśmy się do dziś.
Jak się dziś przekonujemy, po zakończeniu działań wojennych Stargard poniósł ogromne straty, ale nie był miastem ruin jakie znamy z późniejszych fotografii. Długo po wybrzmieniu frontowej kanonady żołnierze wykorzystywali zabytkowe kamienice miasta jako poligon. Mając za nic wielowiekową historię miasta. Bardzo dobrze pokazuje to radziecka kronika filmowa z 1945 roku.
dodane na fotoforum:
