Kiedy upartość co psu się zda, zwodząc nabiera nierealnych kształtów
w desperacji widząc przeświadczenie
i podpowiedź, choć jedyną odpowiedź zna wiedząc, że rozsądniej byłoby zarzucić
dyby postanowień, te nieludzkie brzemienia
przyczynę nieszczęśliwości i zagubienia
tak toczysz ten swój dziwny syzyfowy głaz podobnie słowa, wiatrem dając nosić
szukając wciąż więcej, w chórach nie pognały
szarpiąc to z impetem w kierunków zbyt wiele
aż znużone drzewa -dosyć!, zaszumiały
***
/podtytuł/
…nierozsądek wiele ma zestawień
lecz żadnych zastosowań praktycznych