(0)
Położony w województwie świętokrzyskim Łysieć, zwany również Łysą Górą, jest drugim co do wielkości masywem w Górach Świętokrzyskich. Zbudowany z kwarcytów, piasków i łupków ilastych kambru - najstarszego okresu paleozoicznego ery dziejów Ziemi. Niezalesione partie stoków niektórych szczytów zajmują wielkie rumowiska skalne zwane gołoborzami. Sam Łysieć dwuwierzchołkowy na niższej, wschodniej kulminacji dźwiga dawne opactwo Św. Krzyża. Klasztor usytuowany na dużej wysokosści, na przestrzeni otwartej odgrywa znaczącą rolę w krajobrazie, górując nad całą okolicą. Teren ten częściowo naturalny, częściowo splantowany, uformowany jest z ruchomych głazów oraz płyt grani skalnej, pokrytych warstwą ziemi. Wzgórze opada stromo w kierunku wschodnim (do Nowej Słupi), dość ostrym urwiskiem na północ, łagodnym spadkiem ku stronie południowo-zachodniej. Najstarsza droga w czasach przedchrześcijańskich wiodła na górę od strony wschodniej do przejścia w wale kamiennym. Stary ten szlak stanowił przez wieki dojście do kościoła Św. Krzyża, zarówno dla licznych rzesz pątników jak i kupców, zbaczających z niezbyt odległego traktu sandomierskiego, wiodącego znad Morza Czarnego i Rusi Czerwonej ku miastom nadbałtyckim. Obecna trasa turystyczna nosi nazwę „Drogi Królewskiej", jej górny odcinek ułożony z kamienia powstał na początku XIX wieku. Szosa, prowadząca na Łysą Górę od zachodu z Kielc, została zbudowana w latach trzydziestych XX wieku w związku z użytkowaniem budynków klasztornych na cele więzienne i umożliwia ona obecnie komunikację samochodową. Poniżej klasztoru na stoku północnym rozciąga się rozległa polana zwana „Bielnikiem" ozdobiona niewielkim stawem. Mniejsze polany w liczbie pięciu, położone są w lesie od strony południowej. Były to tereny od dawna uprawiane przez klasztor i tu zapewne znajdowały się plantacje roślin leczniczych zaopatrujących sławną aptekę świętokrzyską
dodane na fotoforum:
