Sandomierz jest miastem niezwykłym , gdzie prawda historyczna miesza się z legendą, a pamiątki tysiącletniej tradycji ze śladami fantazji.
27 tysięczne miasto leży na wysokiej skarpie wiślanej opodal ujścia Sanu, w miejscu, gdzie Góry Świętokrzyskie spotykają się z Kotliną Sandomierską. Gród powstał u schyłku X wieku, a prawa miejskie uzyskał w 1227 roku. Był ważnym miastem w polskiej historii, które przeżywało okresy świetności (panowanie króla Kazimierza Wielkiego, Zygmunta I) i nawałnice wojenne (najazdy tatarskie XIII w., potop szwedzki 1655r.). Z II wojny światowej wyszło prawie cało (z niewielkimi zniszczeniami), ale przez wiele lat nie było remontowane i odnawiane. Dzisiaj Sandomierz ma to, czego może mu pozazdrościć każde miasto: wspaniałe dzieła architektury i unikatową, malowniczą przyrodę – lessowe wąwozy i tarasowe ogrody.
Panoramę średniowiecznego miasta najlepiej podziwiać z 33-metrowej Bramy Opatowskiej, jedynej ocalałej z murów obronnych wzniesionych za Kazimierza Wielkiego. Stare miasto ze strzelistymi wieżami ratusza, katedry i zamku, dachy kamieniczek, zakola Wisły – wszystko to tworzy niezapomniany widok. Na wschodzie zachwycają Góry Pieprzowe, najstarsze obok Sudetów w Polsce (powstały 500 mln temu!), z licznymi skarpami, wąwozami, stromymi ścianami i rozpadlinami, w których latem rośnie najwięcej dzikich róż w Europie.
Na sandomierskiej Starówce zarejestrowanych jest aż 127 zabytków. Na pewno warto zwiedzić kościół św. Jakuba (najstarszy ceglany w Polsce 1226 r.), Dom Długosza (kronikarza Jana Długosza z 1476 r.), Collegium Gostomianum, najstarszą szkołę w Polsce, która w 2002 roku obchodziła 400-lecie istnienia. A później pospacerować pod kamieniczkami podziemną trasą turystyczną (470 m).
dodane na fotoforum: