Kichary Nowe
Klasztor obronny (a właściwie tylko wieża, która pozostała) jest bardzo mało znany, wiedzą o nim tylko okoliczni mieszkańcy, lub bardzo dociekliwi eksploratorzy.
Kichary (dawniej Kuchary) to stara wieś służebna Sandomierza. W końcu wieku XVI Kichary należały do podskarbiego koronnego Jacka Młodziejewskiego, który następnie sprzedał wieś Prokopowi Sieniawskiemu z Granowa. W kilka lat później wdowa po Sieniawskim przepisała wieś siostrom benedyktynkom z Sandomierza, które w roku 1623, po spaleniu się sandomierskiego klasztoru, wprowadziły się do dworu w Kicharach.
Jedne źródła podają, że to właśnie siostry benedyktynki wybudowały dwór obronny w Kicharach. Z kolei w "Monografii historycznej parafii Góry Wysokie" wydanej w 1936 ksiądz Aleksander Bastrzykowski sugeruje, że budowla przypominająca zamek stała w tym miejscu dużo wcześniej, zanim benedyktynki przybyły do Kichar. Oto fragment monografii, mówiący o tym miejscu: "Od najdawniejszych czasów stał na pagórku w Kicharach dwór murowany na piętro, zameczkiem zwany. Obszerne podwórze i zabudowania dworskie opasane były wysokim murem z czterema basztami po rogach i dwoma z ciosowego kamienia bramami, z trzech stron otaczała go woda. Strzelnice w basztach i cały zewnętrzny wygląd tego miejsca przekonywały, że było obronnem".
Siostry benedyktynki opuściły Kichary w roku 1865 i przeniosły się do nowo wybudowanego klasztoru. Od tego czasu budowla popadała w ruinę. Jeszcze w II połowie XIX wieku stały dwie wieże. Na początku XX wieku pozostała już tylko jedna nazwana kaplicą Św. Rocha i Jacka. W czasie II wojny światowej została znacznie zniszczona wraz z otaczającymi ją murami. Swoje "trzy grosze" dorzucili również mieszkańcy, którzy po wojnie, jak powiedziała mi miejscowa kobieta z którą rozmawiałem, rozbierali resztki murów i wykorzystywali kamień do budowy własnych domów.
Źródło: https://www.mojesandomierskie.pl/2011/05 ...
dodane na fotoforum: