Wieś Dzierążnia, według najstarszych źródeł, do 1435 r. należała do Andrzeja Łabuńskiego. Wchodziła w skład dawnego województwa bełskiego. We dworze istniała winnica, oranżeria, szkółka drzewek, młyn, gorzelnia, karczma i stawy.

W latach okupacji niemieckiej, w dniach 27-29 stycznia 1943, miała miejsce pacyfikacja wsi, w wyniku której zginęły 62[1] osoby (w tym 4 dzieci w wieku od 2 do 13 lat).[1] Przeprowadzający egzekucję oddział żandarmerii niemieckiej z Zamościa, dokonał w ten sposób odwetu za udane odbicie zakładników polskich przez oddział Batalionów Chłopskich, w wyniku którego zginęło 5 Niemców (w walce poległo również 5 partyzantów BCh). Pacyfikacja wsi połączona była z grabieniem mienia i paleniem zagród, całkowicie zniszczono 8 gospodarstw wraz z żywym i martwym inwentarzem.[1]

dodane na fotoforum:

• Świętokrzyskie
• Kościoły
• Klimaty Wiejskie
• Polskie kościoły
• Kościoły Polskie