[19108223]

Parafia pod wezwaniem Trójcy Przenajświętrzej
w Samborcu
Kościół Parafialny w Samborcu został prawdopodobnie wybudowany w połowie XIII w. przez Pawła z Samborca.
W czasie wojen szwedzkich kościół został zniszczony. Od 1688r. rozpoczęto odbudowę, która trwała do 1691r. W tym czasie kościół został powiększony przez dobudowanie nawy i przekształcenie prezbiterium. W 1880r. dobudowano zakrystię, kruchtę oraz wzniesiono dzwonnicę. Plebania powstała w 1922r. a w roku 1956 wybudowano przy niej kaplicę.



Obecnie w skład zespołu kościelnego p.w. Trójcy Przenajświętrzej w Samborcu wchodzą: kościół, dzwonnica, ogrodzenie oraz plebania i kaplica.

Zespół zlokalizowany jest w centrum wsi na górującym nad doliną Wisły wzniesieniu, po północnej stronie drogi Koprzywnica-Sandomierz. Szczyt wzniesienia zajmuje orientowany kościół, na południowy-zachód od niego wzniesiono dzwonnicę. Całość otoczono płotem metalowym ufundowanym przez pp.Drzazgów z Wielogóry.

Plebania została usytuowana na południowym stoku wzniesienia, frontem do ulicy. Na zachód od plebani wzniesiono kaplicę. Wejście do kościoła prowadzi po południowej stronie zbocza - schodami a po zachodniej - drogą dojazdową.

Kościół parafialny jest budowlą barokową z romańskimi pozostałościami (z XIII w.) w murach prezbiterium. Nawę kościelną zbudowano na rzucie zbliżonym do elipsy. Prezbiterium na rzucie prostokąta zakończonego półkolistą absydą, po bokach prezbiterium - prostokątne zakrystie, od południa do nawy przylega kwadratowa kruchta. Korpus nawowy jest eliptyczny nakryty dwuspadowym dachem, bryła prezbiterium jest prostopadłościenna zakończona półkolistą absydą, ściany nawy i prezbiterium mają tą samą wysokość, dach jest jednak niższy, dwuspadowy, nad absydą - pół stożkowy. Zakrystie są prostopadłościenne, sięgają około 2/3 wysokości prezbiterium. nakryte są dachami pulpitowymi, kruchta ma wysokość zakrystii, nakryta jest dachem dwuspadowym. Od zachodu dach korpusu zasłonięty jest trójkątnym szczytem, od wschodu, na kalenicy ustawiona jest wieloboczna wieżyczka na sygnaturkę.

Dzwonnica neobarokowa z dwoma dzwonami: gotyckim (XIV w.) i renesansowym (1597r.). Budowla powstała na rzucie kwadratu ze ściętymi narożami, bryła jest prostopadłościenna, dwukondygnacyjna nakryta dachem wielopołaciowym zwieńczonym wieżyczką z sygnaturką i krzyżem.

dodane na fotoforum: