Pomnik przedstawiał kulminacyjny moment biblijnego potopu - scenę, gdy giną zwierzęta i ludzie, którzy nie znaleźli schronienia na barce. Grupa posągowa fontanny składała się z trzech niezależnie stojących części.
W centrum fontanny znajdował się mężczyzna, podtrzymujący lewym ramieniem omdlewającą kobietę. Drugą ręką usiłował wciągnąć na skałkę innego mężczyznę. U stóp skały leżała młoda matka, zmarła z wyczerpania, która zdołała jednak uratować swoje dziecko, bezradnie rozglądające się po wodnej pustyni. Obok wdrapywał się lew, nie czyniąc jednak szkody ludziom. Była to główna figura, dominująca nad pozostałymi, usytuowana w centrum niecki fontanny.
Drugą figurę tworzyła samotna niedźwiedzica, z głową skierowaną na wschód i prawą łapą uniesioną, opartą o skałę. W zaciśniętej paszczy trzymała bezładne, martwe ciało małego niedźwiadka.
Trzecia część rzeźby nawiązywała do mitologii greckiej. Przedstawiała scenę walki człowieka z oplatającym go wężem morskim, na wzór grupy Laokoona.
Na razie są zrekonstruowane dwie części fontanny.