Rezerwat archeologiczny Zawodzie w Kaliszu ... / z szuflady/

Zawodzie otaczały dwie osady: rzemieślnicza z kościołem św. Wojciecha oraz targowa rozciągająca się na terenie dzisiejszej dzielnicy Stare Miasto.
Po najeździe w 1233 r. księcia śląskiego Henryka Brodatego stary piastowski ośrodek został zniszczony. W konsekwencji miasto zaczęło się rozwijać w nowym miejscu. Ponownie splądrowany wiek później dawny książęcy gród popadał w ruinę. Miejsce przez potomnych nazwane „Szwedzkimi Górami” obrastało legendami. Zniknęła kolegiata rozbierana kamień po kamieniu na materiał budulcowy.
Dopiero profesjonalne badania archeologów w XX w. zdołały odkryć pierwotne znaczenie Zawodzia. Najważniejszy etap tych prac wiąże się z nazwiskiem dra Krzysztofa Dąbrowskiego, dzięki któremu kaliski ośrodek od lat 60. stał się tematem naukowych opracowań. Dzisiaj badania są kontynuowane przez zespół dra Tadeusza Baranowskiego z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN.
Na teren grodziska przeniesiono drewnianą zagrodę ze schyłku XVIII w. – relikt drewnianej architektury Starego Miasta. Obecnie chata służy ekspozycji etnograficznej.
Rezerwat jest jedną z placówek Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu. W sezonie letnim są tutaj organizowane liczne imprezy plenerowe, inspirowane życiem we wczesnym średniowieczu.