Gondole/2

Gondole

Nieodłącznym składnikiem pejzażu Wenecji są gondole. Pełnią one funkcje najstarszego środka lokomocji na wodach laguny. Historia gondoli sięga VII w, była ona znana i używana za czasów pierwszego doży Anafesta Paoluccia.
Każda gondola ma oryginalną formę i budowę, robi wrażenie delikatnej, wywrotnej łupinki, podczas gdy naprawdę jest niesłychanie stabilna i mocna, a jednocześnie wytworna w linii

Kiedyś gondole były różnokolorowe, obite kosztowną materią często drapowaną i wyłożone poduszkami. Od 1562 r. z rozkazu Senatu Weneckiego zaczęto je malować na czarno.
Rozmiary i kształt gondoli są ściśle określone. Jej długość wynosi 11 m, szerokość - 1,75 m, nośność - do 6 osób. Wysmukły kształt lodzi i płaskie dno doskonale odpowiadają nawigacji na wąskich i niezbyt głębokich kanałach. Dziób gondoli ozdobiony jest żelaznym okuciem w formie wielozębnej halabardy. Wiosłowanie wymaga od gondoliera specjalnej sprawności, ma on do dyspozycji tylko jedno wiosło bez steru, osadzone z prawej strony, którego używa stojąc cały czas na rufie. Tradycyjny strój gondoliera składa sie ze słomkowego kapelusza I kolorowa, wstążka, koszulki w pasy i ciemnych spodni

dodane na fotoforum:

• Piękne Widoczki