[...] po raz pierwszy od wielu miesięcy ktoś patrzył na nią nie jak na przedmiot, nie jak na piękną kobietę, lecz w sposób nieuchwytny, jakby przenikał na wskroś jej duszę, jej strach, jej kruchość, jej niezdolność do walki ze światem, nad którym pozornie dominowała, choć tak naprawdę niczego o nim nie wiedziała.
» Paulo Coelho » Jedenaście minut
https://www.youtube.com/watch?v=S3qZUaKgk9I
iza57 2012-06-14
Samotne drzewo...Mam nadzieję że na przekór wszystkiemu wypuści liście...Bo jest piękne pomimo wszystko...Miłego dnia...Pozdrawiam:)
maka25 2012-06-14
Porusza wyobraźnię ten suchy konar ...))
A pisarstwo P.Coelha po prostu uwielbiam!