(31)
Agnieszka i Czesław
POWRÓT
Kiedy miedzianą rdzą
Pożółkłych jesiennych liści więdną obłoki,
Zgadujemy, czego od nas obłoki chcą,
Smutniejące w dali swojej wysokiej.
Na siwych puklach układa się babie lato,
Na grobach lampy migocą umarłym duszom,
Już niedługo, niedługo czekać nam na to,
Już i nasze dusze ku tym lampom wkrótce wyruszą.
Jeżeli życie jest nicią - można przeciąć tę nić,
I odpłynąć na obłoku niby na srebrnej tratwie...
Ach, jak łatwo, ach, jak łatwo byłoby żyć,
Gdyby nie żyć było jeszcze łatwiej!
Brzechwa Jan
https://www.youtube.com/watch?v=o7T40_CnOUg
myszka2 2012-11-02
Witam w dzień zaduszny i życzę spokojnego dnia w refleksji, spokoju i w zadumie. Pozdrawiam serdecznie
motyl4 2012-11-02
Miło powspominać...pozdrawiam cieplutko:)
irena46 2012-11-02
to jest wspaniałe...:)))
czarewa 2012-11-02
Uczuciem i czarem wypełnione...
