henrykz 2012-02-19
W świecie ikon Roberta Rumina
Maluje farbami akrylowymi na drewnie i płótnie naklejonym na deskę, wykorzystuje m.in. stare obicia łóżek, blaty od stołu, denka beczek, niecki, przedmioty nikomu już niepotrzebne, wyrzucone. Odżywają one, zmieniają swoje przeznaczenie, gdy znajdują się na nich twarze apostołów, świętych czy archaniołów, spoglądających na świat tworzony przez ludzi.
Już na samym plakacie - niczym motto wystawy - postawiono pytania: Jak malować, by zbliżać się do prawdy i tajemnicy? Jak żyć, by nie człowiek był podziwiany, lecz ten, który dał życie? Odpowiedź na nie dają ikony Roberta Rumina, jest w nich także dialog - jego osobisty - ze Stwórcą i próba dotarcia do prawdy. Wiele odniesień do symboliki wczesnochrześcijańskiej, mozaiki i fresków. Artysta zachowuje zasadnicze schematy i stylistykę malarstwa ikonowego, ale śmiało łączy tradycję ze współczesnością, interpretuje świat nadprzyrodzony, poszukuje absolutu...
