22 X LITURGICZNE WSPOMNIENIE ŚW,JANA PAWŁA II

https://www.youtube.com/watch?v=qmbLBwChC48&index=4&list=PLKGKGz3PoNMS-_TIO1EUl6y_pSHANRFsD
19 października 2014 r.

I. Lectio:
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

To mówi Pan o swym pomazańcu Cyrusie: „Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń z pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły. Z powodu sługi mego, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nazwałem cię twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż Mnie nie znałeś, Ja jestem Pan i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Panem i nie ma innego”.
(Iz 45,1.4-5)

II. Meditatio:
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: \\\"Co Bóg mówi do mnie?\\\"

Cyrus, pogański władca w oczach Boga i dzięki Bożemu wsparciu staje się kimś ważnym w dziele zbawienia. To on, choć nie znający prawdziwego Boga, z Jego wskazania i polecenia da wolność Izraelowi, Jakubowi, wybrańcowi Pana, uczyni to, co po ludzku wydaje się niemożliwe do wykonania. To on ujarzmi narody i je rozbroi, odpinając królom broń od pasa. Jego sukcesy militarne będą dla innych, od wschodu do zachodu słońca, znakiem obecności w Jego życiu i wsparcia Pana Boga, bez którego nie ma niczego.

Dobry Panie! Ujmij moją prawicę, abym służył Tobie. Pomóż mi ujarzmić to, co we mnie dzikie i jeszcze Tobie nie podporządkowane. Nie pozwól, aby kiedykolwiek w moim ręku znalazła się broń, tym bardziej wymierzona przeciw komuś, w kogoś. Nie daj Boże, abym tej broni użył. W swoim miłosierdziu rozbrajaj mnie z mojego grzechu. Ciągle otwieraj przede mną podwoje wiary i nie dozwól, aby zatrzasnęły się przede mną bramy Twojej łaski. Niech to się stanie z bramami, które mnie prowadzą do grzechu. Niech cenię sobie dar wolności i innym tę wolność pomagam mądrze przeżywać, a gdy ją utracą, pomóc w jej odzyskaniu. Panie, ciągle znam Cię za mało, choć noszę imię nadane przez Ciebie, imię pełne zaszczytu i łaski. Tak, Ty jesteś jedynym Bogiem i nie ma innego. Choć to wiem i w to wierzę ciągle pozwalam, aby w moim sercu na dłuższy lub krótszy czas „meldowali” się jacyś tam bogowie, którym zamiast Ciebie składam hołd i cześć, dla nich tracę czas i siły. Panie, ile we mnie jeszcze jest bałwochwalstwa i pogaństwa. Jakże często między wschodem a zachodem słońca zapominam o Tobie, o Tobie nie myślę, do Ciebie nie zwracam mego serca. Nie stać mnie nawet na krótką modlitwę, na jeden akt strzelisty. Spraw Panie, abym pomimo wszystko był skutecznym narzędziem w Twoich rękach.

Pomodlę się za wszystkich, także za siebie, którzy świadomie i nieświadomie pełnią wolę Pana Boga. Polecę Panu Bogu obrady Synodu Biskupów w Rzymie na temat rodziny, aby jego owoce były zgodne z wolą Bożą.


III Oratio:
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej \\\"lectio\\\" i \\\"meditatio\\\". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce...
(Ps 96,7-8)


IV. Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały

***

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
(Centrum Formacji Duchowej)