Jesień pachnie fioletem,
wspomnieniem co się unosi
nad minionym latem,
o chwilę zadumy prosi.

Z owocem dojrzałym się splata,
Motylem co kreśli powietrze,
nitkami babiego lata,
płynie chmura na wietrze.

Mchem w lesie ogarnia drzewa
i sieje po nocy grzyby.
Odlotem ptaków zaśpiewa,
rosą zmatowi szyby.

A czasem ludzie powiedzą-
Brzydka dzisiaj pogoda...
I dalej przed siebie pędzą.
Nie widzą jej piękna, a szkoda!