W XIX wieku właścicielami Lginia byli Kalikst Kęszycki i jego żona Nimfa z Modlibowskich Kęszycka. Po śmierci Nimfy i Kaliksta Kęszyckich, wieś otrzymał ich syna Stefan Kęszycki, który wybudował obecny pałac (dwór), oficynę i budynek gorzelni.
Wspomniany zespół pałacowy (a właściwie zespół dworski) w Lginiu składa się: z pałacu (dworu szlacheckiego), parku dworskiego o pow. 1,0 ha, budynku oficyny dworskiej oraz okazałego budynku gorzelni. Pałac (dwór) został wzniesiony w I poł. XIX w., w stylu klasycystycznym.
Jest to budowla, piętrowa z mieszkalnym poddaszem na rzucie prostokąta z obszernym gankiem pośrodku elewacji głównej - wschodniej oraz dwoma okrągłymi wieżami po bokach bocznej elewacji południowej.
Budowla nakryta jest dachem dwuspadowym, krytym dachówką. Od strony północnej do elewacji bocznej przylega dobudówka z przełomu lat 50/60 XX wieku. Do połowy lat 90-tych obiekt ten służył jako zakładowy ośrodek wypoczynkowo-kolonijny.
W chwili obecnej, pałac wraz z parkiem i budynkiem gorzelni jest własnością prywatną.