Fotki przedstawiają Miasto umarłych w Kairze .....
Tak nazwano miejsce starego cmentarzyska z przed kilku tysięcy lat , leżący niedaleko Cytadeli Saladyna, w Kairze. Od wielu lat stare groby są zamieszkiwane przez biedną społeczność. Szacuje się, że obecnie mieszka tu ponad dwa miliony ludzi. Jedni, bo nie znaleźli lepszego miejsca, inni bo żyją tu od pokoleń.

Rodzina Chalida żyje bardzo biednie. On, żona, dwoje dzieci i dziadkowie mieszkają w dwóch ciasnych pomieszczeniach. Nie mają prądu, bieżącej wody, prawie żadnych mebli.

Mają za to nie lada piwnicę. Pierwszą rzeczą, jaka rzuca się w oczy, po pokonaniu wąskich, prowadzących w dół schodków, jest stojący w samym środku potężny kamienny sarkofag. Bo Muhammad i jego rodzina mieszkają w kilkusetletnim grobowcu. Podobnie jak tysiące ich sąsiadów, mieszkańców najbardziej niesamowitego osiedla, jakie zdarzyło mi się odwiedzić - osławionego kairskiego "miasta umarłych".

To miejsce niezwykle ciekawe, omijane z daleka przez turystów. Jak można tam mieszkać? Zwykle każda rodzina ogradza murem niewielki kwartał z kilkoma grobami, czasem doprowadza prąd. Nagrobki służą za stoły i łóżka. Utrzymują się z przygodnych prac, żebraniny, sortowania śmieci. Wśród grobów wybudowano drogi, kursują autobusy, funkcjonują szkoły. Obcokrajowcy niemal tam nie zaglądają, gdyż Miasto Umarłych uchodzi za  niezwykle niebezpieczne miejsce. Rzeczywiście - tubylcy są nieufni, spoglądają spode łba, wzbraniają wstępu do meczetów. Za dnia jest względnie bezpiecznie i można na własne oczy ujrzeć najbardziej niedostępne z kairskich osobliwości. Nie należy jednak zapuszczać się zbyt daleko.
Herbatki serwowane są przez gościnnych mieszkańców, oczywiście na stołach-nagrobkach. Chyba faktycznie do wszystkiego można się przyzwyczaić.