Ostatni akt.

suzume 2009-09-20

Życie jest wędrówką
ciągnie w nieznane,
wzlotem i upadkiem,
ale nigdy poddaniem!...
Zbyt pięknie ptak śpiewa
i kwiat zakwita,
zbyt piękne są tęczy obrazy,
by milknąć
i już o nic nie pytać...
A miłość?!
wszak ona sił dodaje,
budzi serce do życia
i ogrzewa
jak słońca promienie,
czy można
przy niej nie zakwitać?!

Cóż może być - lekkiego?
piórko, które wiatr niesie;
tańczące rock and rolla
liście, co spadły w lesie.
Kiedy do serca damy,
stu panów się podkrada,
co rzec można w tej mierze,
że lekka to przesada.
A może lekkie myśli,
po chmurach gdzieś błądzące,
pragnące spotkać inne,
miłości szukające.
Albo marzenia wielkie,
wznoszące się nad chmury,
szukające nam miejsca
upatrzonego z góry.
Pragnienia, co wędrują
przez lądy i przez morza,
albo do gwiazd na niebie
otwierając przestworza.
Lekka muzyka duszy,
przez serce usłyszana,
gdy drugie serce bliskie,
nie dzieli żadna ściana.

jasiek56 2009-10-21

Ślicznie wyszła ta kompozycja! :)