Miłość...

Miłość...

Miłość,jak prawa człowieka,jest prawem niezbywalnym.
Nie można się go zrzec ani przekazać komuś innemu.

nika40

nika40 2009-10-10

Dobranoc:-)) Życzę dobrych snow:-))

nika40

nika40 2009-10-10

Czyż nie prawdą jest, iż miłość jest nadzieją i tym co nigdy nie umiera...?
Czy prawdą jest, że łączy to co niepołączone...?
a niszczy to co złem jest przepełnione...?
Czy faktycznie leczy rany których sama dokonała...?
Czy też pogłębia je tak jak studnie sie pogłębia by więcej wody dawała...
Czyż nie jest tym czego każdy z nas tak cierpliwie poszukuje...?
Lub tym czego od życia wiernie wyczekuje...?

nika40

nika40 2009-10-10

Nie śpisz jeszcze? ;-) łobuziaku.....zadymiaku...;-)))))))))))))

monia14

monia14 2009-10-10

Marzenia to niczym nie zmącona rozkosz,
a oczekiwanie aż się spełnią to prawdziwe życie.

SPOKOJNEJ NOCKI

nika40

nika40 2009-10-11

Miłej i spokojnej niedzieli zycze...;-)

monia14

monia14 2009-10-11

Iść za marzeniem
i znowu iść za marzeniem
i tak - wiecznie - aż do końca!


...pięknego dnia...**

fifi37

fifi37 2009-10-11

PIĘKNE KOLORY MIŁOŚCI

Czasami duszy ludzkiej potrzeba,
szalonych wichrów,grzmotów i burz.
Czasami ciszy i ciszy bez końca...
Czasami kilka ciepłych, serdecznych słów...

MIŁEGO I PIĘKNEGO WIECZORU ŻYCZĘ ORAZ SPOKOJNEJ NOCY:)

monia14

monia14 2009-10-11

Czasem trzeba ofiarować komuś swe serce,
by z daleka zobaczyć, ile jest w nim miłości.

Czasem trzeba odejść... tylko po to, by móc powrócić.
Czasem trzeba zapomnieć, by móc pamiętać od nowa...

Spokojnej nocki z cudownymi snami ;-)))

suzume

suzume 2009-10-11

Jak nie kochać jesieni...

Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewie usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.

Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Gdy koi w twoim sercu codzienne tęsknoty.

Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej,
Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci.
Co chryzmatem bieli, dla tych, co odeszli.
Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci.

Jak nie kochać jesieni, siostry listopada,
Tego co królowanie blaskiem świec rozpocznie.
Co w swoim majestacie uczy nas pokory.
Tego, co na cmentarzu wzywa nas corocznie.
Tadeusz Wywrocki
Miłego wieczoru :-)

dodaj komentarz

kolejne >