Zaufaj nocy...

Noc
swe podwładne,
a było ich kilka,
nauczyła porządków;
Jedna z nich
zamknęła przeszłość
na zawsze.
Inna przeniosła akcenty,
oczyściła komórki,
wypaliła obecność
obcą.
Kolejna
zapaliła świece
odchodzącemu...
Przyniosła niepamięć
błogosławioną
i świętą.
Noc zwolenniczka
dusz czystych
a przeznaczonych
drogę wśród burz
wyznaczyła
idącym
ku sobie...
Nie z nienawiści
lecz
by świeżość wyzwolić
by dać im
pokarm czysty
jak łza
jak ogień...
Zaufaj nocy-
ona zrobiła już swoje...

(il)