Kościół św. Jakuba zbudowany został poza obwarowaniami grodu w 1187 r. W XIII i XIV w. wzniesiono dwie masywne wieże, a wokół ambitu utworzono wieniec kaplic. Świątynia była wielokrotnie przebudowywana. W 1944 r. podczas nalotów alianckich została poważnie zniszczona. Odbudowę w stylu gotyckim zaczęto w 1972 r wraz z powołaniem diecezji szczecińsko-kamieńskiej. W 1983 r. papież Jan Paweł II podniósł katedrę do godności bazyliki, a w 1987 r. odwiedził ją osobiście.
Wyposażenie katedry jest skromne, lecz unikatowe, jak np. tryptyk z Ciećmierza z XIV w. oraz Pieta z Lubniewic z XV w. Warto obejrzeć: barokowe płyty nagrobne, chrzcielnicę, epitafia. Pod ołtarzem zauważymy relikwiarz ze szczątkami św. Ottona. We wschodniej ścianie znajduje się największy na Pomorzu Zachodnim witraż (87 m. kw.) przedstawiający Matkę Kościoła z Dzieciątkiem, Ducha Św. i postacie związane z dziejami kościoła na ziemiach szczecińskich. Na ścianach, filarach i w kaplicach można oglądać liczne tablice pamiątkowe. W 1995 r. w krypcie Gryfitów umieszczono szczątki książąt przeniesione z sarkofagów wystawianych w muzeum na Zamku Książąt Pomorskich. Przed kościołem znajduje się dzwon "Wielki" z 1682 r.