walter46 2011-05-02
Ktoś tak obcy a zupełnie znany
ktoś tak smutny a wciąż roześmiany,
Ktoś tak zmęczony a życia chciwy,
ktoś taki fikcyjny a taki prawdziwy.
Potrzebny jak woda do życia kwiatom,
i taki daleki jak minione lato...
Co słuchać potrafi i wzruszyć do łez
ktoś taki nieznany a tak znany mi jest.
I choć nie poda mi nigdy dłoni,
bo życie w inne strony nas goni,
To nie zapomni się tego człowieka,
bo tutaj zawsze ktoś na mnie czeka
Dobrego poniedzialku chociaz troche zimno
