Czas...

Zatrzymałam ludzki czas
w słowie napisanego dzwięku
palce wyrazem poplamione
zachodu zachowały swe piękno.

Schywatałam ludzki czas
w dłoni myśli spisanych
utkałam słów bezkres
odszedł już serca chłód.

Przepuściłam własny czas
wśród niejasnych dróg
wstał kolejny wschód
zaczynam siebie od nowa.

Aby ten rok był wart każdego zachodu.