"Tak niewiele potrzeba,
żeby serce biło z zegarem,
uśmiech perły rozsypywał wokoło,
żeby dusza śpiewała z ptakami.
Co z nami?
Tak niewiele potrzeba,
żeby szczęście zaprosić na piknik,
taniec śmierci rozpocząć przy grillu,
odejść szybko, nim inni zobaczą.
Już płaczą?
Tak niewiele potrzeba,
żeby prawda wróciła, nie kłamstwa,
słowa niosły kwiatów naręcze,
żeby było, jak przedtem.
Wciąż tęsknię.
Tak niewiele potrzeba,
żeby piekło, czy niebo zobaczyć,
przestać cierpieć, odsunąć marzenia,
zniszczyć wszystko, bez reszty.
Już teraz?"
poprostu 2008-09-19
czlowiek jest jak plomien na wietrze nie wiadomo kiedy zgasnie... :>
puki co trzeba wykorzystac na maxa wszystko cos sie da :)))
jurand 2008-09-20
Wystarczy słowo, mały gest, żeby dusza "śpiewala z ptakami", ale wystarczy też slowo lub gest, żeby, żeby straciła głos i zamilkła w bólu... .