(11)
Stanisław Hadyna (ur. 25 września 1919 w Karpętnej (obecnie dzielnica Trzyńca), zm. 1 stycznia 1999 w Krakowie) - polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz. Założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca \"Śląsk\".
Był synem Jerzego Hadyny, nauczyciela muzyki, kompozytora oraz zbieracza pieśni ludowych, i Emilii z d. Pilch. Urodził się wprawdzie na Zaolziu, lecz jego przodkowie pochodzili z Wisły. Ukończył Gimnazjum Klasyczne im. A. Osuchowskiego w Cieszynie.
W 1938 ukończył Instytut Muzyczny im. Ignacego Paderewskiego w Cieszynie (filia konserwatorium w Katowicach) w klasie fortepianu Aleksandra Brachockiego. W latach 1938-1939 studiował psychologię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim; w latach 1942-1944 kontynuował studia konspiracyjnie, był także wykładowcą na tajnych kursach gimnazjalnych. Po wojnie podjął studia u Ludomira Różyckiego (kompozycja) i Artura Malawskiego (dyrygentura) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) w Katowicach. W latach 1945-1947 pracował jako nauczyciel gimnazjum i kierownik wydziału kultury rady narodowej w Wiśle. W latach 1947-1952 był kolejno dyrektorem biura Okręgu Związku Zawodowego Muzyków PRL oraz dyrektorem Biura Koncertowego i Wojewódzkiej Delegatury „Artosu” w Katowicach. W 1952 zorganizował Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Śląsk”, którego był kierownikiem artystycznym, dyrygentem i reżyserem. Zmuszony w 1968 do ustąpienia ze stanowiska dyrektora naczelnego zespołu (formalnie pełnił w nim funkcję kierownika artystycznego do 1973), przeniósł się do Krakowa, gdzie 1977 został kierownikiem muzycznym Teatru im. Juliusza Słowackiego. 1 marca 1990 ponownie objął kierownictwo zespołu „Śląsk\" jako jego dyrektor artystyczny. Zespołem kierował aż do swojej śmierci.
