(19)
OPACTWO BENEDYKTYNÓW W TYŃCU..
ZACHODNIA CZĘŚĆ DZIEDZIŃCA Z POZOSTAŁOŚCIAMI MURU KURTYNOWEGO ...
Wiek XVII przyniósł opactwu zniszczenia spowodowane najazdem i okupacją szwedzką. Wkrótce jednak klasztor rozkwitł na nowo. Odbudowany i ozdobiony szatą barokową, otoczony nowymi murami, wzmocnionymi o nowoczesne bastiony funkcjonował tak dobrze, że z racji swego ogromnego bogactwa tyniecki opat nosił przydomek opata stu wsi. W okresie tym powstała ogromna biblioteka klasztorna, kościół zaś otrzymał dekoracje w stylu rokoko, m.in. wyrzeźbione przez włoskich artystów piękne ołtarze z czarnego marmuru. Wydarzenia polityczne 2. połowy XVIII stulecia nie ominęły jednak, ani nie oszczędziły też Tyńca, który podczas konfederacji barskiej zamieniony został w twierdzę ubezpieczaną systemem szańców rozsianych na pobliskich wzniesieniach. Obsadzony przez powstańców klasztor dwukrotnie w latach 1771-72 odpierał dzielnie ataki Rosjan, by ostatecznie skapitulować wobec oddziałów austriackich. Zniszczone podczas wojny założenie po 1. rozbiorze trafiło w ręce Austriaków, którzy w 1816 roku skasowali opactwo. Kilka lat później w Tyńcu osiedlili się biskupi, jednak dość szybko przenieśli się stąd do Tarnowa. Upadek klasztoru przypieczętował pożar, który w roku 1831 strawił część zabudowań. W efekcie zostały one opuszczone, a cały zespół wkrótce popadł w ruinę.
dodane na fotoforum:
