Mój mały raj...

Czarny książę
https://jap0n.wrzuta.pl/audio/2vicFRpuvXb/schiller_-_always_you_mit_anggun
Gdy tak wpatrzony przed siebie robiłem zdjęcia coś nagle przysłoniło mi obiektyw.
Co za cholera? Pomyślałem, że to gałąź z szałasu spadła. Lecz nie, to nie była gałąź, o czym przekonałem się, gdy poruszyłem odruchowo
aparatem. Coś zaszeleściło, to był dźwięk ocierających się piór. Ptak poderwał się, odskakując na łachę i nieruchomiejąc zaczął się wpatrywać w miejsce, gdzie przed chwilą stał.
Pięknie stał, pełen dumy, pewny swej wyjątkowości. Prawdziwe dzieło sztuki wpatrywało się wprost w mój obiektyw i to z odległości zaledwie pięciu metrów.
Czarny książę, mój spełniony sen.
Sen w moim małym raju, tuż przy największym zakładzie azotowym. Wydawałoby się, że największym trucicielu w Polsce - a jednak.
A jednak spotkałem tu ptaka, o którym kilkanaście lat temu mogłem tylko pomarzyć.

Bocian czarny, hajstra (Ciconia nigra) – jest to gatunek dużego ptaka brodzącego należący do rodziny bocianowatych.
Tak jak jego kuzyn, bocian biały, tak i on, czarny książę, migruje.
Bocian czarny odlatuje od nas późnym latem do Afryki, po czym wiosną ponownie możemy je obserwować na naszym niebie. Warto zauważyć, że część bocianów czarnych zimuje we wschodniej Afryce, a część w zachodniej części. Przez to mówi się też o populacji wschodniej i zachodniej. Granicą tej populacji jest Odra, to ona jakby wskazywała drogę na zachód i wschód naszym książętom ;)
Księciuniu przylatuje do nas na przełomie marca i kwietnia i od razu możemy spotkać je w parze z księżną. Zanim usiądą na swym lęgowisku odbywają długotrwałe szybowanie nad nim. Czarne boćki są wierni swoim partnerom, jak i przywiązani do swego miejsca lęgowego. Zatem wiosną, kiedy zaczyna się czas tokowy, czarny książę stara się o względy naszej księżnej, przez co wzmacniają się więzy między partnerami. Wychodzi na to, że i wśród elity są pary monogamiczne.;)
Czas, podczas którego spotykałem te piękne ptaki, nie pozwolił mi do końca poznać ich zwyczajów osobiście, nie mniej wystarczająco poznałem ich zwyczaje jak i ich menu, które składa się głównie z żab i drobnych ryb jak ukleje, piskorze, ślizy i karasie. Nie stronią też od innego pożywienie pochodzenia zwierzęcego.
Mam nadzieję, że będzie dane mi w przyszłości bardziej osobiście je poznać, może nawet zostanę zaproszone na książęce salony? :)

Może tak się stanie, tym bardziej, że wszystko dzieje się dość blisko. Salony, o ile mi wiadomo, są tuż poza moim rajem, lecz też w pobliżu ANWILU, tylko, że coraz bardziej teren w około jest zawłaszczany przez różne inne zakłady i parki o statusie przemysłowym.
Zatem kurczy się teren dla ptaka z ciemnych ostępów naszej krainy obfitości tlenowej :(
Mój sen i jedno z marzeń spełniło się.
Oto stoi wpatrzony dumny jak paw, czarny jak smoła, tylko pierś różni od przebranego czarta jakiego.
A ja? Ja leżę w śmiesznym szałasie i cicho oddycham, aby nie spłoszyć, aby nie zdradzić się. Lekkim uśmiechem pozdrawiam swoją wspaniałą żywą zdobycz. Gdzieś za nim wylądował jeszcze jeden, po chwili piaszczysta łacha wypełniła się innymi gatunkami wodnego ptactwa. Prawdziwy przepych dla mych uradowanych oczu. Czaple chodziły, jedna drugą podskubywały, coś pomrukiwały, z oddali mewa zakrzyczała, to znowu krzyżówka wzniosła alarm, nie wiem z jakiego powodu - jakaś pobudzona czy co?
Trwałem, obserwowałem i czekałem, aż będę mógł wyjść. Szkoda, abym był zauważony jak wychodzę z szałasu.
Długo już nie czekałem, zaczęły nadlatywać kormorany. Był to niewielki oddział, który skierował się na odnogę przy zwężce. Po chwili zaczęło ubywać ptactwa, aż wszystkie przeniosły się na prawy brzeg, przeciwległy do kormoranów.
O zaraz się zacznie - pomyślałem
I tak też się stało, kormorany zaczęły swe łowy, a reszta ptactwa, w tym i mój książę, liczyła na darmochę wybierając niedobitki, które uciekały przed wspaniałymi łowcami z głębin.
Takich spotkań miałem później znacznie więcej i kto by pomyślał, że to wszytko tuż przy "trucicielu".
Dotąd zastanawiam się, ile jest prawdy w tym truciu, ile zakład poświęca środków na to, aby było znacznie lepiej, a ile płaci kary za zanieczyszczenia, które podobno miałyby pójść na ochronę środowiska, ale czy rzeczywiście idą?

Pozdrawiam serdecznie
Andrzej Reschke