Czas.

Kiedyś sądziłem, że jeśli zmarszczki zaczną dokuczać a siwy włos błyszczeć, to już czas na to aby przestać myśleć o przyszłości. Tak było i całe szczęście, że \"było\". Dzisiaj jak już te zmarszczki są, a czarnych włosów darmo szukać, człowiek nadal zastanawia się: \"co dalej?\" I dobrze!
Dzieci patrzą jak na wariata, żona puka w czoło i mówi:
- Oj stary, toć ty dzieckiem już nie jesteś!
No nie, niby dzieckiem nie, ale jednak myśli istne dziecięce. Marzenia, plany, może już takie nie duże, ale zawsze są. Myśli może też nie całkiem dziecięce, ale również nie starcze:)
Wchodząc za tę zieloną kurtynę, człowiek zaczyna inaczej patrzeć, słuchać, zauważa rzeczy, których z nikim innym do tej pory nie zauważał, no chyba że w świecie gdzie był jeszcze młodym chłopcem. Pamiętam jak fascynowała mnie jesień, ta bajeczna gama kolorów na drzewach, liście, które się zbierało i układało w kolorowe bukiety.
Dzisiaj z taką samą fascynują podchodzę do naszej jesieni. Nic już chyba tego nie zmieni, no może tylko czas umierania co nieuniknione i wcale z tym czasem nie ma co się oszukiwać :) Ten grzyb też miał swoje pięć minut, nam również dano, i u nas czas przemijania działa.
Jest tylko jedna różnica. Wierzę, że choć zmarszczek mi przybędzie to tam głęboko nadal będę dzieckiem...
https://www.youtube.com/watch?v=lVxz92XAv0U&feature=share&list=FLfzVk3d1JgCy2qcQfE3Mqiw