..człowiek kim tak naprawde jest...?

Przypomina mi o tym widok brzozy,którą codziennie widzę zza mojego okna.
Uśpiona po zimie o biało szarej sylwetce z przyciętymi gałęziami jeszcze bez lisci.
Mimo ingerencji w jej życie, mimo zmian i prób ograniczenia jej wolności nadal żyje...
Choć wydaję się z pozoru słabsza,to siła i instynkt przetrwania nie pozwala na to by zaprzestała wypuszczać kolejne pędy na miejsce tych które straciła...
Wciąż odnawia liście porwane przez wiatr,
leczy złamane konary, które są jak serce...
Żyć będzie dopóki na ostatnim z nich zostanie chociaż jeden liść wiary, nadziei na to,że nie opuści go wiatr, deszczu kropelka , ptasich skrzydeł trzepotanie.

Czy człowiek nie jest jak to drzewo...?
Wytrzyma tak wiele gdy nie jest sam,
gdy robi coś dla kogoś wspinając się ponad własne słabości...
Czyni to,bo wierzy w miłość, w tą moc w tak niewielkim słowie zaklętą i dla niej jest w stanie zrezygnować, poświęcić dotychczasowe życie,oddać cały majątek...
Wszystko nie ma wtedy znaczenia , liczy się to do czego zmierzamy w tej trudnej, często bolesnej drodze,gdzie każdy dzień jest wyborem, lękiem i łzą zarazem w cichych ścianach zgubioną...

Gdyby nie ten dekalog własnego sumienia i wiary,którego nie można się nauczyć jak tabliczki mnożenia,to byśmy już dawno zwątpili...zrezygnowali...
na niejednym zakręcie ...zgubili swój ostatni liść...

z sieci :)

dodane na fotoforum:

• Twarz
• Twarze
• Przeróbki
• Pochwal się
• mój portret