...

Zbyt krótkie są te godziny
Których tak bardzo pragniemy
A mimo wszystko tęsknimy
A mimo wszystko wciąż chcemy.
Czekamy chwil tych z nadzieją
Że wszystkie rany uleczą.
A kiedy już zaistnieją
To są jak balsam...nie przeczę.
Są jak blask słońca po nocy
Jak krople deszczu po suszy
Budzą nas czule z niemocy
I śpiewnie tulą wśród głuszy.
I chociaż nigdy nie będą
Trwać tyle, ile pragniemy
W sercu na wieki zdobędą
Najlepsze miejsca...bo chcemy...:))