Innocenty Libura (ur. 17 czerwca 1901 w Michałowicach, zm. 1 maja 1993 w Rybniku) – pedagog, społecznik i działacz Związku Harcerstwa Polskiego, Ligi Ochrony Przyrody, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Towarzystwa Miłośników Rybnika. Publicysta i autor książek.
Członek Polskiej Organizacji Skautowej (od 1915) następnie Związku Harcerstwa Polskiego, harcmistrz. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim (1921-1924), Uniwersytecie Jagiellońskim (1925-1926). Od 1926 nauczyciel języka polskiego w Państwowym Gimnazjum w Rybniku. W 1931 uzyskał tytuł doktora filozofii (pracą: „Twórczość Dominika Magnuszewskiego”). W wojnie obronnej 1939 roku żołnierz 75 pułku piechoty, jeniec wojenny (obozy: w Braunschweigu 1940, Woldenbergu do 1945). Po wojnie uczył języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym nr 1 w Rybniku (1945-1951), Liceum Ogólnokształcącym nr 2 w Rybniku (1951-1961), języka rosyjskiego w Liceum Ogólnokształcącym nr 2 w Rybniku (na emeryturze). Drużynowy, później opiekun IV Drużyny ZHP im. Henryka Sienkiewicza w Rybniku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. ( cyt. Wikipedia )
Miałem przyjemność słuchać Jego przemówienia na jednym ze spotkań w PTTK-u; też tam kiedyś działałem.