( ... ) Kocham Tatry. Kocham ich pustkę i milczenie, ich martwość o spokój posępny. W ich mgłach błąka się myśl moja i szuka dawnych swoich wierzeń i miłości, uczuć i siły. Po ich dolinach i przełęczach chodzi myśl moja i smuci się, że nie może być ogniem w ogniu, wichrem w wichrze, światłem w świetle; że nie moża być z wami, być waszym, o duchy żywiołów! Nad potokami usiada myśl moja i smuci się...
gabbia1 2011-04-04
ładne niebo ci wyszło.
marylin 2011-04-04
piękna całość....;-)))
brego 2011-04-04
...jak jak Marysia...piękna całość :)))