Kościół parafialny przy Łazienkowskiej to zadziwiająca budowla, nie mająca chyba żadnego odpowiednika w polskiej architekturze sakralnej. W pierwszej chwili trudno się zorientować, gdzie w obrębie kompleksu budynków - przypominającego średniowieczne założenie obronne, ale kojarzącego się i z pustynnym budownictwem Sahary - znajduje się właściwa świątynia. Fasada istniała do 1971 r., kiedy rozebrano ją pod pretekstem budowy Trasy Łazienkowskiej (którą jednak poprowadzono nieco dalej). Wchodzi się zatem przez wejście boczne od Łazienkowskiej, które prowadzi do trójnawowej bazyliki, wyróżniającej się monumentalnym krużgankiem-kolumnadą między korpusem a wieżą.
dodane na fotoforum: