(9)
Wyobraź sobie, że jesteś zamknięty w jednym, małym pokoju, połączonym ze starym, zakurzonym poddaszem, gdzieś w odległym zakątku wielkiego domu. W tym na pozór ogromnym domu co dzień oglądasz tylko cztery ściany i duże, ciemne, duszne poddasze pełne zakurzonych starych, nikomu niepotrzebnych mebli i nie przeczytanych książek, a z okna widać tylko kawałek nieba.
A teraz wyobraź sobie, że co dzień oglądasz tylko kilka wciąż tych samych twarzy. Kilkoro ludzi, z którymi zamieniasz wciąż te same zdania. Tutaj czas jakby się zatrzymał. Codzienny rytm , tydzień podobny do tygodnia , miesiąc do miesiąca. Kiedy przychodzi wiosna już nawet nie zauważasz kiedy zakwitły żonkile. Miałeś spędzić tu kilka dni, może tygodni. Nie wiesz, ile dokładnie. Ciągle na coś czekasz. Czekasz na wakacje. W poniedziałek czekasz na piątek. Czekasz na upragniony wyjazd. Czekasz na gości. Czekasz na pieniądze. Czekasz na miłość. Nasze Życie staje się ciągłym oczekiwaniem na coś dobrego co ma nas spotkać no bo kto by czekał na niepowodzenia?
Czasami ten pokoik na poddaszu ma trochę inne wymiary i nie koniecznie musi znajdować się na poddaszu , po prostu jest w nas samych. Czy potrafimy jeszcze żyć inaczej?
Durham 3/2011
https://www.youtube.com/watch?v=BcL---4xQYA
mada31 2011-03-29
piekne zdjecie i bardzo dobre pytanie Jarku; ja ciagle mam nadzieje ze jednak potrafimy... a Led Zep to moj ulubiony zespol. Fantastyczna i refleksyjna calosc, podziwiam i pozdrawiam
funiak 2011-03-29
Oczekiwanie samo w sobie jest marnowaniem czasu.Ludzie , ktorzy przezyli cos i nabrali doswiadczenie , ciesza sie kazda chwila codziennosci , ktora jest im dana..Swietna calosc..
gramol 2011-03-29
ależ klimat stworzyłes :) kapitalny kadr !!!
rybkag 2011-03-29
"Kwiaty na poddaszu"...hmmm, myślisz, że ten fragment recenzji odzwierciedla nasze życie? Nie wiem...może troszeczkę...ale nie możemy być wszyscy wolni jak Anastazja....ktoś musi pracować, haha...Żartuję, ale całość jak zwykle świetna...
Jeśli zadajemy pytania i czekamy na to COŚ, to znaczy,że nie jest z nami tak źle...:))
spoko 2011-03-29
Małe to okienko,ale patrzenie na świat nawet przez nie, może być radosne...
Fotka i ciekawe rozważania-świetna całość.:)
Myślę,że to zależy od nas samych:czy chcemy iść dalej,czy dobrze nam tak jak jest i wystarcza ta monotonność,bo niby taka
''poukładana''....Jesteśmy indywidualnościami i każdego cieszy co innego...ja potrafię cieszyć się wiosną,
latem,jesienią i zimą,ale....no właśnie''ale''Gdy radość i miłość jest w nas i dookoła nas- może i być tylko,to
zakurzone poddasze,a wtedy stanie się ono pałacem....
Pozdrawiam.
anna40 2011-03-29
piękne przesłanie,Jarku...
każdy z nas ma taki prywatny pokoik,w którym skrywa własne myśli,uczucia i pragnienia..
maria17 2011-03-30
Ah .... byc na takim poddasz ... gdzie czekaja na mnie zakurzone meble, kufry skarbow do odkrycia .... stare zakurzone ksiazki, ktore ktos juz czytal ;) To bylby dla mnie raj ;))) Wszystko to odkurzyc, dac kazdemu przedmiotowi nowe zycie. Wow .... To dopiero wyzwanie ;))) I tak jest w zyciu .... nie czekaj, wyjdz z domu, zrob cos .... a przede wszystkim usmiechaj sie do ludzi. Obojetnie czy "swieci slonce" czy "pada deszcz" ;))))
